Cechy dziecka Króla Królów

Księga Przysłów – jak pisze sam Salomon – powstała by:

„by mądrość osiągnąć i karność,
pojąć słowa rozumne,
zdobyć staranne wychowanie:
prawość, rzetelność, uczciwość;
prostaczkom udzielić rozwagi,
a młodym – rozsądku i wiedzy.”

Prz 1, 24

W poprzednim swoim wpisie w temacie Księgo Przysłów pisałam o tym, czym jest Prawdziwa mądrość, której początkiem jest bojaźń Pańska. Dziś chcę powiedzieć o pozostałych cechach, o których Salomon mówi przez cała księgę. Powinien je posiąść, nie tylko syn króla Izraela, ale też każdy wierzący, czyli syn/córka Króla Królów.

Prawy

Dlaczego mamy być prawi i uczciwi? – Dlatego, że wszelki grzech jest obrzydliwością w Bożych oczach i nas on Niego oddala.

„Pan oparciem ludzi prawych,
dla czyniących nieprawość jest zgubą.”

Prz 10, 29

Dla Boga prawość i uczciwość są nawet milsze niż wszystkie inne dary, jakie moglibyśmy mu ofiarować.

„Postępowanie uczciwe i prawe
milsze Panu niż krwawa ofiara.”

Prz 21, 3

Salomon mówi także, że prawość nie tylko zapewni nam bliskość Boga, ale też zagwarantuje długie życie i trwałość przedsięwzięć.

„Bo Pan udziela mądrości,
z ust Jego – wiedza, roztropność:
dla prawych On chowa swą pomoc,
On – tarczą żyjącym uczciwie.”

Prz 2, 6-7

„Dlatego będziesz iść drogą prawych,
trzymać się ścieżek uczciwych;
gdyż ludzie prawi ziemię posiądą,

uczciwi rozmnożą się na niej;
nieprawych wygładzą z ziemi,

z korzeniami wyrwie się przewrotnych.”

Prz 2, 20-22

I tylko nasza sprawiedliwość będzie miała znaczenie w perspektywie wieczności – nie zabierzemy nic z tego, co zgromadziliśmy.

„W dzień gniewu bogactwo jest bez pożytku,
sprawiedliwość wyrywa ze śmierci.”

Prz 11, 4

Miłujący karność

Bóg nie karci nas dlatego, że jest zły lub złośliwy i się „czepia”. On robi to z miłości do nas.

„Upomnieniem Pańskim nie gardź, mój synu,
nie odrzucaj ze wstrętem strofowań.
Bowiem karci Pan, kogo miłuje,

jak ojciec syna, którego lubi.”

Prz 3, 11-12

A odrzucenie karności jest wręcz głupotą.

„Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska,
lecz głupcy odrzucają mądrość i karność.”

Prz 1, 7

„to strzeże karności, ten idzie ku życiu,
kto gardzi upomnieniem – ku zatracie.”

Prz 10, 17

Pracowity i pilny

Wydaje mi się, że lenistwo jest jednym z grzechów głównych współczesnego świata, naszego pokolenia i młodszych. To, co powinno nas wyróżniać jako wierzących to pracowitość i pilność, wykonywanie rzeczy jak dla Boga a nie dla ludzi.

„Ręka leniwa sprowadza ubóstwo,
ręka zaś pilnych wzbogaca.”

Prz 10, 4

„Serce leniwego czeka bez skutku,
a pilnych zamiary stale się spełniają.”

Prz 13, 4

„Kto ziemią uprawia, nasyci się chlebem;
kto ściga ułudę, nasyci się nędzą.”

Prz 28, 19

Myślę, że we współczesnym świecie, kiedy często porównujemy się z celebrytami i influencerami musimy przypominać sobie, ze żadna uczciwa praca nie jest hańbą.

„Lepiej być prostym, ale mieć pracę,
niż pysznić się nie mając chleba. (…)
Kto ziemię uprawia, nasyci się chlebem,
kto ściga ułudy – z rozumu obrany.”

Prz 12, 9. 11

Ważniejsze niż to, co robimy jest to, jak wykonujemy naszą pracę.

„Zamiary pracowitego [przynoszą] zysk,
a wszystkich śpieszących się – biedę.”

Prz 21, 5

„Widzisz biegłego w swoim zawodzie?
Będzie on stał przed obliczem królów,
a nie przed ludźmi prostymi.”

Prz 22, 29

Lenistwo nie tylko przynosi szkodę naszemu statutowi materialnemu, ale też i duszy.

„Lenistwo pogrąża w ospałość,
głód cierpi dusza niedbała.”

Prz 19, 15

Opanowany i panujący nad swoimi emocjami

Cierpliwość ma większą wartość niż siła mięśni.

„Cierpliwy jest lepszy niż mocny,
opanowany – od zdobywcy grodu.”

Prz 16, 32

„Miastem odkrytym, bez murów,
jest człowiek nieopanowany.”

Prz 25, 28

Nie musimy walczyć „do upadłego”. Odpuszczenie w sporze wcale nie jest oznaką naszej słabości.

„Rozważny człowiek nad gniewem panuje,
a chwałą jego – zapomnienie uraz.”

Prz 19, 11

„Zaprzestać sporu – zaszczytem dla męża,
bo każdy, kto głupi, wybucha.”

Prz 20, 3

Używający słów z mądrością

Mamy przede wszystkim zawracać uwagę na to, ile mówimy – czy nie jest to po prostu bezsensowna paplanina.

„Nie uniknie się grzechu w gadulstwie,
kto ostrożny w języku – jest mądry.”

Prz 10, 19

„Każdy trud przynosi zyski,
gadulstwo – jedynie biedę.”

Prz 14, 23

Nie tylko mamy pilnować tego, ile mówimy, ale też zwracać uwagę na dobierane przez nas słowa. Nasze słowa mogą albo ranić, albo leczyć; mogą albo pobudzać gniew, albo łagodzić sytuację.

„Nierozważnie mówić – to ranić jak mieczem,
a język mądrych – lekarstwem.”

Prz 12, 18

„Odpowiedź łagodna uśmierza zapalczywość,
słowo raniące pobudza do gniewu.”

Prz 15, 1

„Dobre słowa są plastrem miodu,
słodyczą dla gardła, lekiem dla ciała.”

Prz 16, 24

Słowa mogą wręcz dawać życie lub łamać ducha.

„ Drzewem życia jest język łagodny,
złamaniem na duchu – przewrotny.”

Prz 15, 4

Szczególne napomnienia znajdziemy także dla nas kobiet.

„(…) rynną wciąż cieknącą – kłótliwa kobieta.”

Prz 19, 13b

„Lepsze mieszkanie w kącie dachu
niż żona swarliwa i dom obszerny.
Lepiej mieszkać w pustyni
niż z żoną kłótliwą, mrukliwą.”

Prz 21, 9. 19

Zachęcam Cię, by ten rok czekania do kolejnych wakacji, był dla Ciebie czasem pracy nad cechami wierzących opisanymi w Księdze Przysłów. Błogosławię Cię, byś każdego dnia decydował się żyć w radykalnej prawości; byś ćwiczył się w karności i nie unosił się pychą gdy Bóg upomina Cię bezpośrednio lub przez innych wierzących; byś pracował z pilnością jak dla Pana a nie dla ludzi; byś ćwiczył się w opanowaniu; byś z mądrością używał słów – pod względem ilościowym i jakościowym.

Photo by Lachlan Dempsey on Unsplash