Po królewsku
Ostatnio oglądałam kilka produkcji kostiumowych. Opowiadały o panowaniu wielkich królów Europy. Wszechobecny przepych i dobrobyt oraz troska o dobro królestwa były codziennym udziałem każdego z monarchów. Jednak ponad wszystko, żywotnie i dogłębnie starali się wydać na świat potomka płci męskiej, by zapewnić dalszą sukcesję swojej dynastii. Pomyślałam wtedy o Bogu. On również miał Ukochanego Syna. Żyli razem w doskonałej harmonii, kiedy to nasz Niebiański Ojciec postanowił wysłać Jezusa na ziemię. To był jedyny sposób, by nas uratować. Uratować tych wszystkich, którzy zechcą tego ratunku.
Jaki Ojciec, taki Syn
Ostatnie chwile adwentu, jeśli nie licząc świątecznego gotowania i sprzątania, upłynęły mi na rozważaniu w sercu tego wszystkiego, o czym mówi Psalm 145. Z jednej stronny psalm ten mówi, jak możemy zachowywać się względem Boga, z drugiej w niesamowity sposób opisuje naturę naszego Taty.
W nadchodzącym roku pragnę mieć właśnie taką postawę, bo tak bardzo jestem wdzięczna za Boży tryumf Narodzin Jezusa Chrystusa:
chcę głosić Twą wielkość – Ty, Boże, możesz wszystko. Chcę ogłaszać Twoją wielkość nad każdym jeszcze nierozwiązanym problemem i z wiarą patrzeć w przyszłość,
każdego dnia błogosławić imię Twe – sercem, ustami, gestem, słowem, czynem, w trakcie snu.
na wieki wysławiąć Twe imię- by wszystko co czynię, było na chwałę Bogu, by śpiewane pieśni uwielbienia nie były jedynie wyśpiewanymi frazesami, ale naprawdę mówiły o tym, jak przeżywam relacje z Tobą.
opiewać cuda Boga – tyle uczyniłeś cudów w moim życiu! Wiele z nich zapisałam, wszystkie przechowuję w sercu, o innych często opowiadam. Chcę z wiarą patrzeć w przyszłość, bo jeszcze tyle cudów przed nami!
mówić o potędze dzieł straszliwych – zbyt wielu ludzi postrzega Cię Boże jedynie jak „łagodnego baranka”. A Ty potrafisz się gniewać, karzerz gdy jest taka konieczność i z miłością okazujesz sprawiedliwość
przekazywać pamięć o Twojej wielkiej dobroci – chcę opowiadać rodzinie, przyjaciołom, kolegom z pracy, jak wiele dla mnie uczyniełeś. Świadectwa Twojego działania są bezcenne. Jak szybko Izraelici potrafili zapominać o wszystkih Twych uczynionych cudach?
radować się Twą sprawiedliwością – mogę być spokojna. Bo nawet jeśli tutaj, na ziemi, nie zawsze byłam dobrze traktowana przez ludzi, Ty okażesz mi sprawiedliwość.
niech moje usta moje głoszą chwałę Pana – moje usta zostały stworzone, by mówić o rzeczach pięknych, godnych, miłych. Narzekanie, krytykowanie, obgadywanie zdecydowanie do nich nie zależą
by wszelkie ciało wielbiło Jego święte imię – chcę podnosić ręcę w geście uwielbienia, ale pragnę również jak najlepiej dbać o swoje ciało, by jak najdłużej mogło żyć pełnią życia na Twoją chwałę
Kim ON jest?
Kochany Ojciec, który posłał na świat Jezusa Chrystusa, jakże jest niepojęty! Obdarowujemy się prezentami, pieczemy pierniczki, sprzątamy, stroimy choinkę, słuchamy kolęd, cieszymy się świątecznym nastrojem, spędzamy czas z najbliższymi. I to wszystko jest dobre, o ile nie zapomnimy o tym, co najważniejsze i najpiękniejsze. A najpieknięjszy i najbardziej godny uwagi jest Bóg w Trójcy Jedyny Prawdziwy, bo to z Jego powodu świętujemy. I jak mówi Psalm 145 ( wypisałam z niego cechy Boga) :
wielki jest Pan i bardzo godzien chwały, wielkość jego niezgłębiona
pokolenie pokoleniu głosi dzieła Boga
Pan jest łagodny i miłosierny
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy
Pan jest dobry dla wszystkich
Jego miłosierdzie ogarnia wszystkie Jego dzieła
Królestwo Twoje Królestwem wszystkich wieków
Jego panowanie trwa przez wszystkie pokolenia
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają
Podnosi wszystkich zgnębionych
Dajesz pokarm we właściwym czasie
Otwierasz swą rękę i wszystko co żyje, nasycasz do woli
Pan jest sprawiedliwy
Łaskawy we wszystkich swych dziełach
Pan jest blisko wszystkich wzywających go szczerze
Spełnia wolę tych, którzy się Go boją
Strzeże wszystkich, którzy Go miłują
Wytępi wszystkich występnych
A więc świętujmy, bo naprawdę mamy powód – mamy tak cudownego Boga! Niech te Święta zbliżą nas do siebie nawzajem, ale przede wszystkim niech zbliżą nas do Boga:
A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą
dla podźwignięcia pokoleń Jakuba
i sprowadzenia ocalałych z Izraela!
Ustanowię cię światłością dla pogan,
aby moje zbawienie dotarło
aż do krańców ziemi» Iz 49,6
zdj. pixabay.com
