Czas oczyszczenia

Na zakończenie Księgi Kapłańskiej Bóg obiecuje wspaniałe błogosławieństwa:

Dam wam deszcz w swoim czasie, ziemia będzie przynosić plony, drzewo polne wyda owoc, młocka przeciągnie się u was aż do winobrania, winobranie aż do siewu, będziecie jedli chleb do sytości, będziecie mieszkać bezpiecznie w swoim kraju. Krajowi udzielę pokoju, tak że będziecie się udawali na spoczynek bez obawy. Dzikie zwierzęta znikną z kraju. Miecz nie będzie przechodził przez wasz kraj. Będziecie ścigać nieprzyjaciół, a oni upadną od miecza przed wami, tak że pięciu waszych będzie ścigać całą setkę, a setka waszych – dziesięć tysięcy . Wasi wrogowie upadną od miecza przed wami. Zwrócę się ku wam, dam wam płodność, rozmnożę was, umocnię moje przymierze z wami. Będziecie jedli [zboże] z dawnych zapasów, a kiedy przyjdą nowe zbiory, usuniecie dawne [zapasy]. Umieszczę wśród was mój przybytek i nie będę się wami brzydził. Będę chodził wśród was, będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem. Ja jestem Pan, Bóg wasz, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abyście przestali być ich niewolnikami. Ja rozbiłem drągi waszego jarzma i dałem wam możność chodzenia z podniesioną głową.

Kpł 26, 4-13

Bóg stawia jednak cztery warunki, które Naród Wybrany musi spełnić, żeby mógł im błogosławić.

POWOŁANI DO RADYKALNEJ ŚWIĘTOŚCI

W mojej wspólnocie, tak jak pewnie w wielu wspólnotach i kościołach na całym świecie mamy przekonanie, że to jest czas kiedy Bóg wzywa nas do zweryfikowania swojego dotychczasowego życia, pokuty i nawrócenia. Bóg chce, żebyśmy prawdziwie oczyścili nasze serca i stali się jego królewskim kapłaństwem (por. Ap 1, 6; Wj 19, 6).

Dlatego ten wpis będzie inny niż te do tej pory. Chciałabym żebyś razem ze mną – na zakończenie tego Wielkiego Postu zrobił rachunek sumienia jak Ci idzie spełnianie postawionych przez Boga warunków.

WARUNKI JAKIE NALEŻY SPEŁNIĆ ABY OTRZYMAĆ BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Nie będziecie sobie czynili bożków, nie będziecie sobie stawiali posągów ani stel. Nie będziecie umieszczać w waszym kraju kamieni rzeźbionych, aby im oddawać pokłon, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz. Strzec będziecie moich szabatów, czcić będziecie mój święty przybytek. Ja jestem Pan!

Kpł 26,1-2

1) Wierność jedynemu Bogu:

Tak naprawdę Bożka w swoim życiu możemy zrobić z każdej rzeczy. Wszystko może stać się dla nas ważniejsze niż Bóg – praca, nasze ciało, status społeczny, social media. Jahwe jest Bogiem zazdrosnym. On może być jedynie na pierwszym miejscu. Bóg w naszym życiu nie może też dzielić tronu. Jak mówi pierwsze z przykazań danych Mojżeszowi:

Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań

Wj 20, 3-6.

Zadajmy sobie pytania:

• Czy Bóg w moim życiu jest faktycznie na pierwszym miejscu?
• Czy spędzam z Bogiem tyle czasu na ile On zasługuje?
• Czy w moim życiu faktycznie nie ma niczego przed czym bym się kłaniał?

2) Zachowywanie szabatów:

Bóg mówi wyraźnie o tym, że szabat jest świętym czasem kiedy nie wolno nam wykonywać pracy. Mamy na to pozostałe 6 dni tygodnia.

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

Wj 20, 8-11

Na temat szabatu pisałam więcej we wpisie Bóg czasu, Bóg kalendarza cz. 1

Zadajmy sobie pytania:

• Czy Bóg jest Panem mojego czasu?
• Czy szabat jest faktycznie czasem dla Boga, czy czasem na przeprowadzanie moich własnych spraw – MOIM odpoczynkiem, w którym nie koniecznie znajduje się miejsce dla Boga?

3) Cześć dla przybytku:

Przybytek był dla Izraelitów miejscem przebywania Boga. Dostęp dalej niż tylko wejście na dziedziniec mieli wyłącznie kapłani. A do miejsca najświętszego wchodził jedynie arcykapłan raz w roku. Do jego nogi przywiązywano wówczas sznurek żeby – jeżeli Bóg zabiłby go z powodu jakiegoś ukrytego grzechu – można było wyciągnąć jego ciało. W Księdze Kapłańskiej w 21 rozdziale Bóg mówi o tym, że kapłani są oddzieleni dla Niego i nawet jeżeli normalny człowiek może się czegoś dotknąć to dla kapłanów było to zabronione. Kapłani mieli być oddzieleni dla Boga, żeby nie bezcześcić Jego przybytku. Tak samo my dzisiaj, jako Boże królewskie kapłaństwo, powinniśmy weryfikować każdą rzecz jaką robimy. Są takie rzeczy, z których „dotykania” musimy zrezygnować.

Nowy Testament mówi natomiast o tym, że my sami jesteśmy świątynią Ducha Świętego.

Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie?

1 Kor 6, 19

Oznacza to, że o nasze ciało też trzeba odpowiednio zadbać. To jest nasza odpowiedzialność przed Bogiem.

Zadajmy sobie pytania:

• Czy faktycznie zachowuję w moim życiu radykalną świętość jako „królewskie kapłaństwo”?
• Czy dbam o swoje ciało jako świątynie Ducha Świętego poprzez zdrowe odżywianie, ruch i odpowiednią ilość snu?

4) Postępowanie wg. Bożych ustaw, zachowywanie przykazań i wprowadzanie ich w życie:

Na szczęście my jako wierzący z pogan nie mamy obowiązku przestrzegać wszystkich przepisów Prawa Mojżeszowego. Jednak cel jaki stawiał przed nimi Bóg jest nadal aktualny dla nas. Lud Wybrany miał żyć inaczej niż narody pogańskie. My jako współcześni wierzący mamy natomiast żyć życiem radykalnie innym niż świat.

Zadajmy sobie pytania:

• Czy we wszystkich dziedzinach mojego życia (rodzina, praca odpoczynek) panuje Boży porządek czy biorę sobie wzorce ze świata?
• Czy wszystkie dziedziny mojego życia poddaję Bogu jako Panu, czy są takie, nad którymi to ja chcę trzymać kontrolę?
• Czy kiedy Bóg przekonuje mnie o jakimś grzechu nawracam się z niego, czy szukam wymówek że to wcale nie jest coś tak strasznego i tak naprawdę buntuję się wobec Bożego osądu sytuacji?

Jeżeli, w którejś z tych dziedzin widzisz, że potrzebujesz zrobić porządek przyjdź z tym do Boga, przeproś Go, oczyść swoją duszę i wybiel swoje szaty we krwi Baranka (Ap 7, 14).

Błogosławieństwa jakie Bóg obiecuje za spełnienie tych czterech warunków są absolutnie niesamowite. Wierność jedynemu Bogu, zachowywanie szbatów, cześć dla miejsca przebywania Boga, bycie oddzielonym od świata i zachowywanie przykazań to absolutnie nie jest zbyt wysoką ceną. Zachęcam Cię byś ten ostatni tydzień Wielkiego Postu wykorzystał na przybliżenie się do Boga żeby, pomimo tego trudnego czasu epidemii, Twoja radość ze Zmartwychwstania Pana była pełna.

Photo by Nathan Dumlao on Unsplash