Podziel się tym wpisem

Pan Bóg działa przez pokolenia: od Szawuot po Zielone Święta

Jesteśmy w przededniu Święta Zesłania Ducha Św. Pozwólcie, że dziś opowiem Wam o niektórych być może mało znanych faktach związanych z tym świętem, które mam nadzieję rzucą więcej światła na te dość niezwykłe wydarzenia, o jakich czytamy w drugim rozdziale Dziejów Apostolskich, ponieważ odkryjemy cudowny plan Boga, który działa proroczo przez pokolenia, aż do Ciebie.

Niby „wszystko” jasne: Apostołowie po wniebowstąpieniu Jezusa mieli oczekiwać zesłania obietnicy od Boga, Ducha Św. i Jego chrztu. Apostołowie i reszta obecnych w Wieczerniku widzieli już w życiu nie jedno, ale to co się stało w 50 dni po zmartwychwstaniu Jezusa podejrzewam, że przerosło nawet ich oczekiwania!

Ten dzień po raz kolejny zmienił kierunek ich życia i ci co byli w Wieczerniku nigdy nie byli już tymi samymi ludźmi co wcześniej.

Przeczytaj proszę Dzieje Apostolskie rozdział 2, a ja tymczasem cofnę się z historią o jakieś 1250 lat przed wydarzeniami z Wieczernika bo tam właśnie zaczyna się ta historia biblijna.

To co wciąż na nowo zachwyca mnie w Biblii to fakt, że ta Księga zupełnie inna niż wszystkie, przepowiada ważne wydarzenia na wiele lat i wieków przed tymi wydarzeniami. Jest jakby kopalnią ukrytych kodów i obrazów, z której można wydobywać wciąż na nowo i nowo, a które w historii Jezusa układają się doskonałą całość.

Święto Szawuot ma kilka nazw. Warto te nazwy zapamiętać, bo występują one wymiennie w Biblii, a więc Szawuot nazywane jest: Świętem Żniw lub Zielonymi Świętami, Świętem Tygodni albo Pięćdziesiątnicą. Każda nazwa oddaje jakąś część z treści tego święta, a więc:

  • Święto Żniw lub Zielone Święta – bo było to radosne święto pierwszych PLONÓW pszenicy. W świątyni składano wtedy w ofierze snopy pszenicy i 2 bochny chleba z zakwaszonej mąki. Żydzi czytają wtedy w nocnym nabożeństwie księgę RUT, której akcja toczy się właśnie podczas żniw.
  • Święto Tygodni – ponieważ odbywało się zawsze dokładnie 7 pełnych TYGODNI po pierwszych zbiorach jęczmiennych (tuż po Pesach), co jest podkreślone w Kpł 23,15-16. Liczba 7 symbolizuje pełnię; mówi, że coś ma się wypełnić. Po za tym w języku hebrajskim słowo Szawuot znaczy właśnie TYGODNIE.
  • Pięćdziesiątnica – obliczono, że dokładnie po 50 dniach od wyjścia z Egiptu (stąd nazwa Pięćdziesiątnica), Mojżesz otrzymał na górze Synaj kamienne tablice z przykazaniami wypisanymi palcem Bożym. To było symboliczne przejście całego narodu na inny poziom duchowy. Podczas nocnego nabożeństwa Żydzi czytają Torę (5 pierwszych ksiąg Biblii).

Co więcej Święto Szawuot było jednym z 3 świąt w roku (oprócz Paschy i Święta Namiotów), podczas, których każdy pobożny Izraelita miał się pokazać w Świątyni przed Panem. Wszyscy Żydzi z całego ówczesnego świata, z każdej diaspory licznie ściągali do Jerozolimy. Możemy sobie wyobrazić te wielkie tłumy i zatłoczenie w mieście. I właśnie w takich okolicznościach 2 tysiące lat temu, podczas obchodów Święta Szawuot nastąpiło tak niezwykłe wydarzenie, o którym czytamy w Dziejach Apostolskich w 2 rozdziale. Przeczytane? 🙂 W Dziejach Apostolskich mamy opis ponadnaturalnego wydarzenia, gdzie uczniowie Jezusa zostali napełnieni Duchem Św. i wtedy od razu odważnie zaczęli głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie i wypełnienie Bożych proroctw.

No i gdzie my tu mamy powiązanie Zesłania Ducha Świętego z Szawuot – świętem pierwszych PLONÓW I NADANIA TORY? Za chwilę ta układanka ułoży się w jedną całość 😀

Po pierwsze: wylanie Ducha Św w wieczerniku miało miejsce dokładnie w Szawuot, czyli inaczej w Pięćdziesiątnicę, podczas kiedy mnóstwo Żydów pielgrzymowało do Jerozolimy na to święto, więc audytorium było całkiem spore. W Dziejach Apostolskich 2, 41 jest mowa, że wtedy właśnie uwierzyło 3 tyś osób.

I w ten sposób Ci nowi wierzący stali się PLONEM, o którym Jezus mówił “Żniwo jest wielkie, (…)” Łk 10,2. Szawuot to przecież radosne świętowanie PLONÓW! Czyż to nie cudowne wypełnienie tego co wcześniej było pewnym obrazem?

Po drugie: właśnie 7 tygodni (oznaczających pełnię) po święcie Paschy czas się wypełnił i Bóg zgodnie z obietnicą posłał Duch Świętego na ziemię. W Szawuot, kiedy świętowano nadanie Tory-Prawa na kamiennych tablicach, Prawo zostało również zapisane, ale NA TABLICACH SERC LUDZKICH, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa. W ten sposób wypełniło się wiele fascynujących proroctw, m.in:

“I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali.”

Ez 36, 26-27

“Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach – wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem”.

Jer 31,33

Na Synaju Prawo zostało darowane tylko narodowi izraelskiemu, natomiast począwszy od wydarzeń w wieczerniku Prawo jest wkładane we wnętrze każdego indywidualnie. Po wyjściu z Egiptu, na pustyni, Izrael był prowadzony przez jeden słup ognia, a w górnej izbie płomień rozdzielił się i spoczął na każdym z obecnych. To była i jest pieczęć Ducha Świętego, pieczęć Nowego Przymierza, w którym Żydzi i nie Żydzi mogą czcić prawdziwego Boga.


Te 2 tysiące lat temu wylanie Ducha św potrząsnęło światem. A dzisiaj? Dziś też może nim potrząsnąć. Duch Święgy ożywia i jednoczy, wnosi pokój, porządek i miłość do zgubionego świata. Duch Święty zamienia nasze serca z kamiennych na serca czułe.

Po zesłaniu Ducha, uczniowie z zalęknionych ludzi stali się odważnymi głosicielami Jezusa Chrystusa, a wielu z nich oddało własne życie za głoszoną prawdę.

Taka przemiana z zalęknionego, skulonego człowieka w odważnego głosiciela jest możliwa tylko przez Jezusa w Duchu Świętym.

I tak się właśnie często dzieje do dziś, kiedy ktoś się nawraca, przyjmuje Chrystusa do swojego życia: doświadcza mocy Ducha Św w swoim życiu i ma odwagę, by mówić innym czego doświadcza. Bardzo często traci też chęć na robienie złych rzeczy: np. nałogi odpadają, czasami od razu, czasami po pewnym czasie, gdy człowiek współpracuje z Duchem Świętym. Grzechy, którymi żyje świat dookoła, przestają smakować. Nieugięta postawa wielkiej rzeszy prześladowanych Chrześcijan w dzisiejszych czasach świadczy o umocnieniu właśnie od Ducha Święgego.

Tu nasuwa się pytanie: W jakim miejscu jesteśmy my w tej historii?

Czy Ty, drogi Czytelniku, doświadczyłeś już takiej przemiany swojego serca, czy widzisz jak Bóg działa, prowadzi Cię w Twoim życiu? Czy daje Ci odwagę do świadczenia innym? Jeśli tak, to chwała Bogu? Jeśli nie to zaproś już dziś Jezusa do swojego życia, by mógł posłać do Ciebie obietnicę Ducha Świętego.

Jeśli jesteś w miejscu, gdzie potrzebujesz Bożych zmian, to właśnie to jest to „miejsce”. W Duchu Świętym.

Na koniec nawiążę do księgi RUT. Wspomniałam, że podczas Szawuot Żydzi w całonocnych nabożeństwach odczytują Torę (5 pierwszych ksiąg w Biblii) i właśnie księgę Rut. Jest to bardzo prorocze. Akcja tej księgi toczy się właśnie podczas zbiorów, a jak wiemy Szawuot to właśnie święto plonów. Księga opowiada historię miłości Rut-Moabitki, nie-Żydówki, która przyjęła wiarę swej żydowskiej teściowej Noemi i po śmierci męża, kiedy Noemi planowała wrócić do swojej ziemi Rut wybrała trudniejszą drogę: pozostawiła wszystko co było jej znane i wiernie poszła do Betlejem za Noemi i jej Bogiem. Po powrocie do Betlejem obie z Noemi cierpiały biedę, żywiły się tylko ziarnem z kłosów pozostawionym przez żeńców na polu, które Rut skrzętnie zbierała z rżyska. Jej pracowitość i oddanie teściowej zwróciły uwagę właściciela majątku, zamożnego Booza, który zakochał się w niej i pojął za żonę.

Rut jest proroczą zapowiedzią Kościoła z pogan. Pierwowzorem Chrystusa jest Booz – bogaty krewny, który ją wykupił i uratował od hańby. Tak więc Żydzi czytając Księgę Rut proroczo czytają o narodzeniu Kościoła właśnie w dniu Pięćdziesiątnicy, w Szawuot w święto plonów.

Wspomniałam na początku też, że w Szawuot był przykaz by złożyć w ofierze 2 bochny chleba z zakwaszonej mąki. Bogu nie składano nigdy nic kwaszonego, gdyż kwas był symbolem zepsucia, nieczystości. Tutaj jednak jest wyjątek. Te chleby z zakwaszonej mąki również wskazują na Kościół, do którego zaczęli wchodzić nawróceni z pogan, którzy wcześniej byli uznawani za nieczystych, zepsutych i oddzielonych od Boga. Wydarzenia z Wieczernika nałożyły pieczęć Nowego Przymierza, w którym dzielący mur upadł i dlatego Żydzi i nie-Żydzi mogli zacząć wspólnie czcić prawdziwego Boga.


Bóg pięknie wypełnił proroctwa o zesłaniu Ducha Św podczas Pięćdziesiątnicy. W Szawuot proroczo świętowano nadanie Tory Prawa i właśnie 2 tysiące lat temu Prawo Boże zostało zapisane w sercach ludzi wierzących. Szawuot było świętem Plonów i właśnie 50 dni po Zmartwychwstaniu w odpowiedzi na wylanie Ducha Św. pojawiły się masowe nawrócenia: 3 tysiące dusz zostało przyłączonych, jak czytamy w Dziejach Apostolskich 2,41.

Mam nadzieję, że podobnie jak ja, odkryliście głębię wylania Ducha Świętego w Zielone Święta poprzez Szawuot. Życzę, Wam i sobie, byśmy właściwie potrafili przyjąć i skorzystać z daru Ducha Świętego, ponieważ wtedy podobnie jak uczniowie w Wieczerniku doświadczymy prawdziwej Bożej przemiany. Życie będzie pełniejsze i będziemy mieli moc do wykonywania tych dział, do których zostaliśmy powołani jeszcze przed założeniem świata wg. Efezjan 1,4.

Jeśli chciałbyś dodatkowo zgłębić temat Szawuot, zapraszam Cię na vloga Namiot Spotkania: #6 Od Szawuot do Wylania Ducha Św.

Jedna odpowiedź

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Może zainteresuje Cię również:

Biblia
Justyna Połom

Wolni od wstydu

Czy zwróciłeś kiedyś uwagę na to, jakie jest ostatnie zdanie zapisane w Piśmie Świętym przed sceną grzechu pierworodnego? „Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu” (Rdz 2, 25). Jednak to uczucie wielu z nas jest doskonale znane, dlaczego?

Czytaj całość »
Biblia
Magdalena Wołochowicz

W drodze do świętości

W ostatnich miesiącach w przeróżnych przestrzeniach – na Instagramie, w książkach, podcastach, itp., słyszę o tym, jak ważne jest życie w świętości, ale też, że choćbyśmy się mocno starali, sami, bez Bożej pomocy, tego stanu nie osiągniemy.

Czytaj całość »
Biblia
Kaja Wilkosz

Pobożność. Jak ją w sobie rozwijać?

Jakimi cechami określiłbyś człowieka pobożnego? Pobożność to coś sięgającego daleko poza ramy dobrego charakteru. W końcu osoba niewierząca również może mieć odpowiednio ukształtowany charakter, podobnie jak szatan wierzy w istnienie Boga – nie oznacza to, że jest Jemu wierny.

Czytaj całość »

Jesteś super!

Dziękujemy za zapis!
Proszę podaj tablet następnej osobie.