Tego ranka, kiedy poszłam do rodziców, wiedziałam, że mieli ciężką noc. Mama czuła się bardzo słabo. Różne myśli przychodziły mi do głowy, włącznie z tymi, że może to już koniec. Nie dałam się jednak im zakorzenić. Wybrałam uchwycenie się wiary i ogłaszałam w sercu i słowami, że Mama wyjdzie z tej ciężkiej choroby zwycięsko.
Każdy z nas do życia w pełni potrzebuje relacji z drugim człowiekiem. Św. Paweł w 1 Liście do Koryntian 10,33 poucza nas, wierzących, że każda dziedzina naszego życia powinna oddawać Bogu chwałę. I dziedzina relacji nie jest tu wyjątkiem. Dzisiaj na przykładzie króla Dawida i jego rodziny chciałam pokazać Ci, jak ważne jest by zapraszać Boga do każdej relacji.
Tydzień temu, mój Tata, dzielił się na tym blogu refleksjami na temat wychowania dzieci. Dzisiaj chciałabym Wam opowiedzieć, jak to było z mojej strony – z perspektywy tego wychowywanego dziecka.
Z moją Ukochaną Mariolą pobraliśmy się 6 lutego 1982 r. Było dla nas oczywiste, że chcemy mieć dzieci. To było naturalne pragnienie realizacji naszej małżeńskiej miłości, urodzić wspólne dzieci jako jej owoce.
Jeżeli masz jakieś pytania, uwagi lub potrzebujesz porady napisz do nas.
