Kiedy Izraelici szli przez pustynię do Ziemi Obiecanej, Bóg objawił Mojżeszowi, że ma zbudować Przybytek, w którym zamieszka On sam. Mojżesz otrzymał dokładne wytyczne, jak ma wyglądać Przybytek i z jakich materiałów ma być zbudowany oraz jakie mają znaleźć się w nim sprzęty i jak mają zostać wykonane.
Jeżeli interesuje Cię ten temat, polecam obejrzenie wideo na kanale Namiot Spotkania #5 Co znajdowało się w Przybytku?
Najważniejszą częścią Przybytku było sanktuarium. Jak wyglądało? Była to konstrukcja przypominająca duży namiot.
Sanktuarium podzielone było na dwie przestrzenie: część świętą i część najświętszą. Tym co je oddzielało była gruba, tkana zasłona.
Król Dawid, po tym jak osiadł na stałe w Jerozolimie, stwierdził, że nie przystoi by on mieszkał w pałacu a Bóg w namiocie. Pierwsza świątynia powstała więc za panowania jego syna, Salomona. Również w tym wypadku Bóg dał dokładne wytyczne jak ma wyglądać Jego mieszkanie.
W 2 Księdze Kronik znajdziemy opis zasłony oddzielającej w świątyni miejsce święte od najświętszego:
„Sporządził także zasłonę z fioletowej purpury, szkarłatu, karmazynu i bisioru, następnie wyszył na niej cheruby.”
2 Krn 3, 14
Biblia nie mówi nam niestety jak gruba była ta zasłona. Wiemy natomiast na pewno, że była wystarczająca, by nie można było przez nią zajrzeć do miejsca najświętszego.
Większość z nas przyzwyczajona jest raczej do otwartej przestrzeni kościoła. Nawet jeżeli nie we wszystkie części możemy wejść, to przynajmniej widzimy co się w nich dzieje podczas nabożeństwa. Już pewnym zaskoczeniem jest dla nas, gdy znajdziemy się w cerkwi. Tam ikonostas zupełnie zasłania prezbiterium, którego wnętrze podczas nabożeństwa wierni widzą tylko przez otwarte Carskie Wrota, a za ikonostas wstęp ma jedynie kapłan.
Za czasów Starego Testamentu było zupełnie inaczej niż w naszych kościołach. Zwykły wierzący w Jahwe mógł wejść jedynie do krużganków świątyni. Do sanktuarium wstęp miała wyłącznie niewielka grupa osób – kapłani – po tym jak dokonali obrzędu oczyszczenia. Natomiast do miejsca najświętszego wstęp miał tylko raz w roku najwyższy arcykapłan w czasie święta Jom Kipur. Dlaczego? Bo tam znajdowała się Boża obecność.
Czy jesteś w stanie sobie to wyobrazić? – Tylko jedna osoba, raz w roku mogła tylko przez chwilę przebywać w Bożej obecności.
Dlaczego? Grzech Adama i Ewy stworzył przepaść między świętym Bogiem a ludźmi.
„Lecz wasze winy wykopały przepaść
Iz 59, 2a
między wami a waszym Bogiem”
Każdy z nas zasługuje na śmierć z powodu swoich grzechów.
„Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć”
Rz 6, 23
Bóg jednak nigdy nie chciał śmierci ludzi jako ofiary przebłagania. Dlatego Izraelici składali w Przybytku, a potem w świątyni, ofiary ze zwierząt jako przebłaganie za grzechy. Ale żadna z tych ofiar nie była ostatecznie wystarczająca. Tak samo my, nie jesteśmy w stanie zasłużyć na zbawienie swoimi dobrymi uczynkami.
Czy była szansa na trwałe zasypanie tej przepaści między Bogiem a ludźmi? Tak, potrzeba było ofiary baranka bez skazy, Jezusa Chrystusa.
Jakie jest więc znaczenie zasłony, która rozdarła się z góry na dół w momencie Jego śmierci?
Rozdarta zasłona jest widzialnym znakiem tego, co zadziało się w sferze duchowej. Dzięki ofierze Chrystusa, każdy kto przyjmie dar zbawienia ma śmiały przystęp do Boga.
Już nie musimy pielgrzymować do jednego miejsc na ziemi, w którym mieszka Bóg – On jest dla nas dostępny w każdym miejscu.
Już nie tylko wybrana grupa osób ma prawo zbliżyć się do Bożej obecności przebywając w miejscu świętym – każdy wierzący ma prawo znaleźć się w Bożej obecności.
Już nie tylko raz w roku, na chwilę jedna osoba ma prawo znaleźć się w Bożej obecności – Bóg jest dostępny dla nas o każdej porze dnia i nocy, 365 dni w roku.
Zachęcam Cię, byś w pełni każdego dnia korzystał z tego, że zasłona jest rozdarta, a Ty możesz mieć śmiały przystęp do Boga.
Jeżeli chciałbyś posłuchać więcej na ten temat, zapraszam Cię do obejrzenia odcinka vloga Namiot Spotkania #16 Czyli co Jezus uczynił dla nas na krzyżu?
Photo by Pierre-Etienne Vilbert on Unsplash
