Jakiś czas temu słuchałam podcastu Girl Defined – gościem był Jonathan Pokluda. Mówił o randkowaniu tak ciekawie, że sięgnęłam po jego książkę „Outdated. Find Love That Lasts When Dating Has Changed”, czyli po polsku: “Przestarzałe. Znajdź miłość, która będzie trwała, gdy randkowanie się zmieniło”.
Na zdjęciu trzymamy z Mariuszem małą latarenkę. Nie przez przypadek! Naszemu małżeństwu przyświeca światło Słowa Bożego. A przed Wami druga odsłona naszych przedślubnych perypetii (ale nie będzie tak źle!).
Mariusz jest w pokoju obok. Odpoczywa po trudnym tygodniu w pracy. A ja siedzę i myślę… Przed nami druga rocznicy ślubu, za nami kilka lat spotykania się i przygotowań do małżeństwa. Trudne i piękne momenty. Związek na odległość i ślub w trakcie pandemii. Warto było czekać? Ale od początku…
„Co to w ogóle za pytanie?” – powiesz. Pytam, bo odpowiedź nie jest oczywista. Wszystko zależy od podejścia. „Hm, o co Ci w ogóle chodzi?” – zapytasz. Już tłumaczę.
Tydzień temu, mój Tata, dzielił się na tym blogu refleksjami na temat wychowania dzieci. Dzisiaj chciałabym Wam opowiedzieć, jak to było z mojej strony – z perspektywy tego wychowywanego dziecka.
Czasami wierność w małych rzeczach przynosi nam od Boga niesamowite błogosławieństwo! Mariusz przypomniał mi ostatnio, że to właśnie dzięki „Rozmawialnikom” zwrócił na mnie szczególną uwagę. No właśnie!
Nie mam pojęcia, kiedy minął nam rok wspólnego życia! Wciąż czuję ekscytację związaną ze ślubem. I choć Mariusz nie może już patrzeć na nasze ślubne zdjęcia, ja mogłabym oglądać je niemal codziennie. Czy coś mnie zaskoczyło w trakcie naszego pierwszego roku bycia w małżeństwie? Co bym zmieniła? Na co nie byłam przygotowana? Zapraszam do II części wpisu!
Od naszego ślubu mija dziś dokładnie 11 miesięcy. Jednak zanim złożyliśmy sobie przysięgę, musieliśmy przejść z Mariuszem przez wiele prób. Najtrudniejsze było czekanie na siebie nawzajem. Czy było warte swojej ceny?
Kiedy po zeszłorocznej konferencji dla kobiet pytałyśmy Boga czy mamy organizować kolejną, bardzo jasno czułyśmy Jego prowadzenie, że tak. Zarezerwowałyśmy więc zawczasu miejsce.
Podmiejski antykwariat. Przeprowadzam krótki wywiad do lokalnej gazetki. Po skończonej pracy zaczynam przeglądać dostępne pozycje. Pod regałem stoi pudło z niechcianymi już książkami. Z obojętnością sięgam po pierwszą lepszą. I oto jest… Książka, która była tak trudna do zdobycia, teraz będzie moja i to za darmo! Ależ Bóg ma drogi dojścia do naszych serc.
Jeżeli masz jakieś pytania, uwagi lub potrzebujesz porady napisz do nas.
