Każdy z nas ma pewnych ludzi wiary, którzy są dla niego szczególnym przykładem. W wielu przypadkach podziwiamy ich, patrząc na nich przez pryzmat ich wieloletniej służby dla Boga. Dlatego czasem może nam się błędnie wydawać, że żeby robić coś dla Boga, trzeba być „w pewnym wieku” – w jakim? Nikt nie wie, ale na pewno starsi niż jesteśmy teraz.
Już jutro po raz kolejny będziemy wspominać narodziny Chrystusa. Jedną z największych tajemnic dla mnie jest to, że Jezus – prawdziwy Bóg postanowił zstąpić z Nieba dla nas ludzi. Czy masz świadomość z czego tak naprawdę zrezygnował Jezus?
Kiedy stoimy przed wyzwaniem, które wydaje się nam ścianą wielką, niczym Mur Chiński, czasem w ogóle nie zdajemy sobie sprawy z tego, co czeka nas po drugiej stronie. Widzimy tu i teraz – ścianę, którą trzeba pokonać a nie obejść – ponieważ Bóg nie odkrył jeszcze przed nami, co jest za nią. Ostatnio pisałam w świadectwie do naszego newslettera o świątecznej kampanii zrzutkowej, właśnie o takim pokonywaniu ściany. Uderzyła mnie wtedy myśl: „A co by było, gdybyśmy zrezygnowały kiedy napotkałyśmy w życiu ścianę?”.
Współczesny świat próbuje nas przekonać, że: 1) jest wiele dróg, wiele duchowości, że różne religie stworzył człowiek i wszystkie mają tą samą wartość; 2) świat powstał w wyniku wielkiego wybuchu, a życie na ziemi, jakie znamy – w wyniku ewolucji; 3) trzeba żyć chwilą, bo po śmierci już nie ma nic. Jednak co na ten temat mówi sam Bóg, nasz Stwórca?
Pamiętam, kiedy kilka lat temu, po raz pierwszy miałam możliwość przeczytać w oryginale (po angielsku) książkę „Love Defined”, która właśnie została wydana w Polsce pod tytułem „Boska miłość”. Znając już „Boską kobietę”, byłam przekonana, że ta kolejna książka będzie także bardzo cenna. Nie zawiodłam się!
W przykościelnej sali było wiele kobiet. Rozmawiały, wymieniały się grzecznościami, niektóre zerkały w stronę drzwi. Nie dało się zignorować atmosfery oczekiwania, która panowała w tym pomieszczeniu. Byłam jedną z młodszych osób na sali, miałam zaledwie kilkanaście lat. Ja też czekałam, choć nie wiedziałam do końca na co. Po kilku minutach usłyszałam szepty: „już idą!”
Jutro jest wyjątkowy dzień dla nas. Świętujemy 30-lecie Fundacji Misja Służby Rodzinie, z której niejako wypączkowało Żyj Pełnią Życia. Z tej okazji chciałybyśmy podzielność się z Wami naszymi świadectwami, jak Bóg połączył nasze drogi z Misją i jaki miało to wpływ, na to, kim teraz jesteśmy i co robimy.
W ostatnią niedzielę w ramach pierwszego czytania, słuchaliśmy fragmentu historii z 2. Księgi Machabejskiej. Bardzo mnie on poruszył, dlatego chciałabym, abyśmy dzisiaj wspólnie przeczytali tę historię w całości.
Tego ranka, kiedy poszłam do rodziców, wiedziałam, że mieli ciężką noc. Mama czuła się bardzo słabo. Różne myśli przychodziły mi do głowy, włącznie z tymi, że może to już koniec. Nie dałam się jednak im zakorzenić. Wybrałam uchwycenie się wiary i ogłaszałam w sercu i słowami, że Mama wyjdzie z tej ciężkiej choroby zwycięsko.
Takie rzeczy dzieją się tylko w Bożym Królestwie – kiedy przeczytanie jednego artykułu, jednej książki, wysłuchanie jednego wykładu, powoduje, że nasze życie nigdy nie jest już takie samo. Dwa tygodnie temu zaczęłam dzielić się z Tobą historią Brata Andrzeja, zwykłego holendra, który dla Boga robił absolutnie niezwykłe rzeczy. Dziś chcę Ci opowiedzieć o tym, jak stał się Bożym przemytnikiem.
Jeżeli masz jakieś pytania, uwagi lub potrzebujesz porady napisz do nas.
