Miałam 15 lat, aparat ortodontyczny na zębach i byłam rozpaczliwie nieśmiała i niezręczna. Cała nasza rodzina była zaangażowana w program AWANA* w naszym kościele, a ja dołączyłam do programu w szkole średniej.
Przedwczoraj wraz z Justyną przeprowadziłyśmy pierwsze spotkanie Wiosennego Kursu Online dla Kobiet „Wzmocnij Wiarę i Żyj w Pełni Pomimo Trudności”. Mówiłyśmy m.in. o tym, jak fundamentalne jest zaufanie do Boga. Możemy mówić, że ufamy, ale czy tak naprawdę jest to rzeczywistością w naszym życiu?
Jezus umierając na krzyżu powiedział: „Wykonało się”. On złożył doskonała ofiarę za nas. On nie tylko zapłacił swoją drogocenną krwią za każdy nasz grzech, ale też dzięki Niemu zostajemy włączeni do rodziny dzieci Bożych. Dlaczego więc tak wielu z nas, mimo że oddało swoje życie Jezusowi, nadal żyje w tożsamości żebraka, zamiast w tożsamości dzieci Króla?
Właśnie przeżywamy drugie święta Wielkiej Nocy w dobie pandemii. Trochę inaczej niż w zeszłym roku – będziemy mogli uczestniczyć w nabożeństwach Triduum Paschalnego już nie tylko online, będziemy mogli pójść do kościoła sami zobaczyć, że grób jest pusty. Ten ostatni rok to był trochę rollercoaster: niepewność o jutro, o pracę, o rodzinę, o życie, o to jakie będą wytyczne i obostrzenia. Ale jest jedna rzecz, która się nie zmieniła: Bóg i Jego miłość do nas.
List do Hebrajczyków jest dla mnie jedną z najbardziej esencjonalnych ksiąg Pisma Świętego. Kiedy niedawno czytaliśmy go każdego dnia w naszej wspólnocie, miałam ochotę podkreślić flamastrem niemal każde zdanie w swojej Biblii.
Internet zalewają posty mówiące jak bardzo ludzie cieszą się, że 2020 rok się już nareszcie skończył. Ale, czy ten rok był rzeczywiście tak straszny?
„Ty nie bój się, On wszystko wie i On zatroszczy się.” To słowa piosenki, którą słyszałam kilka lat temu. Zapamiętałam tylko ten jeden fragment tekstu i kawałek melodii. Dziwnym trafem ten utwór przychodzi mi na myśl najczęściej wtedy, kiedy przechodzę jakieś trudności. Bóg wtedy przypomina mi, że On ma wszystko pod kontrolą i że naprawdę nie muszę się już troszczyć.
Pierwszy miesiąc mojej pracy. Zakończyłam rozmowę telefoniczną i zaraz pojawiły się w mej głowie myśli oskarżenia “O matko co ja zrobiłam! Przecież źle pokierowałam tą osobę. Nie nadaję się do tej pracy.” A nie dalej jak dzień wcześniej moja szefowa pochwaliła mnie za to jak dobrze sobie radzę. Wtedy spojrzałam na napis na koszulce, jaką akurat miałam na sobie i przesłanie idące za tym hasłem przeniknęło moje serce.
W 6 rozdziale Księgi Powtórzonego Prawa Bóg nakazuje Izraelitom “…kiedy będziesz jadł i nasycisz się – 12 strzeż się, byś nie zapomniał o Panu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli” (Pwt 6, 11b-12). Kluczowe dla naszej wiary jest pamiętanie o Bożych dziełach. Świadomość, że Bóg zatroszczył się wcześniej buduje w nas nadzieję i wiarę, że zatroszczy się i teraz.
Kilka tygodni temu usiadłam, by na spokojnie przeczytać niedzielne czytania. Słuchanie w kościele jest ok, ale nie ma jak rozważenie Bożego Słowa samemu w ciszy i popatrzenie na kontekst danych fragmentów Pisma Świętego.
Jeżeli masz jakieś pytania, uwagi lub potrzebujesz porady napisz do nas.
