Czy zwróciłeś kiedyś uwagę na to, jakie jest ostatnie zdanie zapisane w Piśmie Świętym przed sceną grzechu pierworodnego? „Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu” (Rdz 2, 25). Jednak to uczucie wielu z nas jest doskonale znane, dlaczego?
W ostatnich miesiącach w przeróżnych przestrzeniach – na Instagramie, w książkach, podcastach, itp., słyszę o tym, jak ważne jest życie w świętości, ale też, że choćbyśmy się mocno starali, sami, bez Bożej pomocy, tego stanu nie osiągniemy.
Rozmawiałam ostatnio ze znajomą, z którą nie miałyśmy kontaktu jakiś rok i nadrabialiśmy, co tam u której słychać. Ona – żona z kilkuletnim stażem, szczęśliwa mama. Kiedy usłyszała, że u mnie w temacie męża nadal bez zmian, rzuciła: „Ja bym nie dała rady żyć jak singielka. Podziwiam naprawdę”. Dziś chcę się z Tobą podzielić tym, jakie tak naprawdę „mamy opcje” jako chrześcijańskie singielki, jeżeli do pory nie pojawił się w naszym życiu Boży mężczyzna.
Wczoraj w ramach czytań mszalnych czytaliśmy fragmenty 8 rozdziału księgi Powtórzonego Prawa – ja tradycyjnie zajrzałam do całości i mega poruszył mnie cały rozdział. Chciałabym żebyśmy wspólnie go przestudiowali i zobaczyli, co Bóg mówi przez niego także do nas współcześnie.
Każdy z nas ma marzenia, plany, ale też i oczekiwania. Czasem mamy pewne oczekiwania także wobec Boga i naszego życia jako chrześcijan. Tak samo było z uczniami. Mieli swoje wyobrażenia o tym co zdziała Mesjasz. Jednak, kiedy Jezus oddał życie na krzyżu, ich oczekiwania legły w gruzach, pojawiło się rozczarowanie. Rozczarowanie dwóch z nich było tak wielkie, że opuścili nawet Jerozolimę i udali się do Emaus.
Księga Hioba jest dla mnie jedną z trudniejszych do czytania. Temat ciążki a zawarte w niej słowa momentami wcale nie niosą pociechy. W naszym życiu też bywają takie momenty, kiedy nagłe nieszczęścia totalnie nas przytłaczają i zaczynają pojawiać się w naszych myślach wątpliwości. Zdarza się nawet, że zaczynamy wątpić w Bożą dobroć. Ale czy zło, które nas spotyka faktycznie oznacza, że Bóg nie był/jest obecny w naszym życiu?
Jako ludzie raczej nie lubimy niepewności. Sporo z nas robi konkretne plany nie tylko na dany dzień, tydzień, miesiąc, ale też próbujemy zaplanować sobie życie. Niestety czasem zderzamy się z rzeczywistością, która nie była częścią naszego planu: wyzwania w pracy (problemy z jej znalezieniem, nieoczekiwana konieczność zmiany), wyzwania finansowe, problemy zdrowotne, przedłużające się singielstwo, problemy małżeńskie, niepłodność czy np. wyzwania wychowawcze z nastolatkami. Czy można więc żyć w spełnieniu, kiedy nie zmieniają się okoliczności, które wcale nie były częścią naszego planu? Czy musimy poczekać, aż „wrócimy” do naszego pierwotnego planu, by być szczęśliwym?
Rut jest jedną z moich ulubionych postaci z Biblii. Dlaczego, sama nie do końca wiem, ale niewątpliwie jest przykładem dla nas wierzących. Dzisiaj chcę się z Toba podzielić w jakich kierunkach powinniśmy wzmacniać naszą wiarę, by stać się bardziej jak Rut Moabitka, która została jednym z przodków Jezusa (znalazła się w Jego rodowodzie).
Modlitwa ma ogromną moc. Niby to powinno być dla nas wierzących zupełnie oczywiste, a jednak w ostatnim czasie dociera to do mnie jeszcze głębiej. Bóg słyszy każdą modlitwę i zawsze odpowiada. Może nie zawsze tak, ja byśmy tego oczekiwali, ale zawsze dobrze i z miłości do nas.
Współczesny świat próbuje nas przekonać, że: 1) jest wiele dróg, wiele duchowości, że różne religie stworzył człowiek i wszystkie mają tą samą wartość; 2) świat powstał w wyniku wielkiego wybuchu, a życie na ziemi, jakie znamy – w wyniku ewolucji; 3) trzeba żyć chwilą, bo po śmierci już nie ma nic. Jednak co na ten temat mówi sam Bóg, nasz Stwórca?
Jeżeli masz jakieś pytania, uwagi lub potrzebujesz porady napisz do nas.
